ขนมเบื้องแม่ประภา : สวรรค์ในครัว

ขนมเบื้องแม่ประภา : สวรรค์ในครัว โดย เขียง มะขาม

ขนมเบื้องแม่ประภา – เป็นเรื่องเกิดก่อน แต่เขียนทีหลัง
นานๆจะเข้าเมืองเก่าสักที

สองคนตายายหมายมั่นปั้นมือว่าต้องหาอะไรเก่าๆกินให้หนำใจ

ดิ่งไปที่สมทรงโภชนา ซอยวัดสังเวชฯ บางลำภู ก่อนเลย

ผัดกบไม่มีอีกตามเคย

แต่ไม่เป็นไร

ก๋วยเตี๋ยวสุโขทัยยังมี

บะหมี่น้ำยำ/เล็กแห้งยำ สั่งมาประเดิม

ขนมจีนซาวน้ำลำดับต่อมา

ตบท้ายด้วยข้าวราดแกงเขียวหวานลูกชิ้นปลากราย/ผัดไชโป๊

ซึ่งอย่างหลังนี่เขาตักมาเป็นหมูหวาน

แต่ไม่เป็นไรอีก

ทั้ง 4 จานเกลี้ยงฉาดสะอาดเอี่ยมเหมือนเอาผ้ามาเช็ด

เลยไม่ได้ถ่ายรูปมา

อาย

ฮ่าฮ่า

คว้าข้าวฟ่างเปียกกลับมาอีก 2 ถุง(ก่อนของเขาหมด)

สำหรับคุณตาคุณยาย

เสร็จของคาวก็ต้องมีของหวานล้างปาก

ผบ.ไม่ใช่นักเรียนสามเสน

แต่ถือคติ ศรัทธาตั้งมั่นแล้ว ย่อมยังประโยชน์ให้เกิดได้

มุ่งมั่นว่าต้อง“ขนมเบื้องแม่ประภา” เท่านั้น

ออกมาจากซอยวัดสังเวชฯ ข้ามถนน มาแล้วเดินย้อนถนนพระสุเมรุกลับไปทาง 4 แยก

ร้านขนมเบื้องป้ายเล็ก อยู่ในป้ายใหญ่ของร้านต.เง๊กชวน(เขาสะกดอย่างนี้จริงๆ) ร้านแผ่นเสียงชื่อดังสมัยครั้งกึ่งพุทธกาล

เข้าไปถึงมีรออยู่ก่อนหน้าเราแล้ว 4 คิว

แต่ไม่ช้า

เพราะร้านเขามี 4 เตา

ละเลงกันไม่หยุดมือเหมือนกัน

น่ากินทั้งหน้าเค็ม–หวาน

สั่งมาอย่างละ 10

ชิ้นละ 12

เห็นแค่เครื่องก็เกินคุ้ม

แต่ผลจากการตรวจสอบคุณภาพชิ้นแล้วชิ้นเล่า มีมติเป็นเอกฉันท์ 2 เสียง

ว่าหวานอร่อยกว่าเค็ม

เพราะหวานมันแต่ไม่หวานเกิน

เค็มยังขาดความกลม(กล่อม)ไปนี้ดด

กระนั้น มาอีกก็ยังสั่งอีก

กินคู่กับกาแฟเย็นเข้มๆ

อิ่มแทบคลาน